Het Koning Boudewijnstadion: vandaag een voetbaltempel, ooit een trekpleister voor baksteentoeristen

Meer dan 25 jaar geleden kreeg het Koning Boudewijnstadion een grondige make-over: de toegang en de hoofdtribune van het nationale voetbalstadion werden in een nieuw kleedje gestoken. Een opfrissing die meteen de headlines in de media haalde. Want dit was het eerste project in België met verlijmde bakstenen van Nelissen Steenfabrieken. Antwerpenaar Bob Van Reeth, de eerste Vlaamse Bouwmeester, stond aan de wieg van het vernieuwde stadion: “Verlijmen is sinds toen erg succesvol geworden. En ik ben nog altijd ontzettend blij met het resultaat. Want je kijkt naar een kunstwerk uit één stuk. En dat geeft je een correct beeld van wat een baksteen wil zijn. Hij komt optimaal tot zijn recht.”

De verlijmde Nelissen-baksteen kreeg zijn vuurdoop dus in de voetbaltempel waar vandaag de Rode Duivels schitteren. Bob Van Reeth herinnert zich de vreemde gewaarwording toen hij de eerste keer op de werf arriveerde: “Normaal heeft een metser een baksteen in de ene hand en een truweel in de andere. Maar nu stonden ze daar met een lijmpomp worstjes te spuiten, zoals een bakker met een spuitzak vol slagroom zijn taart garneert. Het duurde een paar meter voor ze de techniek in de vingers hadden. Maar daarna ging het als vanzelf.”

Innovatie met unieke uitstraling

“Bakstenen verlijmen heeft drie voordelen”, volgens Van Reeth. “Ook al heb je meer stenen nodig, toch gaat het bouwproces een stuk sneller. De voegen zijn namelijk veel kleiner. Van op een afstand zijn die minimale voegen bovendien nauwelijks te zien. Daardoor krijg je een aaneengesloten aanblik. En ten slotte laten de bakstenen geen water meer door. De combinatie van die voordelen trok uiteraard de aandacht.”

“ Toen de renovatie klaar was, kwamen er bussen vol architecten kijken naar het effect van de verlijmde bakstenen "

Baksteentoerisme

“De vooruitstrevende techniek sloeg aan bij architecten,” herinnert Van Reeth zich. “Van zodra de werken klaar waren, kwamen bussen vol architecten zich vergapen aan het effect van de verlijmde bakstenen. Ze waren verwonderd en beseften meteen dat ze een nieuwe tool hadden om hun ontwerpen creatiever uit te werken. Een kwarteeuw later kom je de techniek nog vaak tegen.”

Strakke deadline zorgt voor adrenaline

De toewijzing van het project bezorgde Van Reeth een paar angstige momenten: “Ik kreeg één week voor het ontwerp. Dat is frustrerend, maar zorgde tegelijk voor een adrenalineboost. En die kon ik goed gebruiken, want ik zat in competitie met een tweede architect. De projectvoorstelling aan de stad Brussel verliep al even vreemd: we moesten het ontwerp gewoon afgeven, zonder het te kunnen toelichten. Maar op de terugweg kreeg ik in de wagen al een verlossend telefoontje (lacht).”

Eenvoud zorgt voor meerwaarde

Volgens de Oostenrijkse filosoof Wittgenstein moet een architect ontwerpen om te verheerlijken en te verwonderen. In die gedachte gaat Van Reeth graag mee: “De knalrode spaans rood van Nelissen spreekt meteen aan. Ook al is die kleur geen bewuste verwijzing naar de Rode Duivels, ze geeft de tribune wel uitstraling. Daarbij staat de eenvoud in het concept symbool voor samengebalde complexiteit. Als je aandachtig kijkt naar het schijnbaar banale uitzicht, zie je dat de gevel één geheel vormt.”